-
1 zaświtać
глаг.• забрезжить• рассвести* * *zaświta|ćсов. 1. безл. забрезжить;2. заняться, наступить;\zaświtaćł poranek занялось утро;
3. перен. затеплиться, возникнуть;\zaświtaćła nadzieja затеплилась надежда
* * *сов.1) безл. забре́зжить2) заня́ться, наступи́тьzaświtał poranek — заняло́сь у́тро
3) перен. зате́плиться, возни́кнутьzaświtała nadzieja — зате́плилась наде́жда
См. также в других словарях:
nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… … Słownik języka polskiego
